De laatste ochtend presenteerden we onze indrukken en ervaringen aan elkaar. Hier de presentatie van Daniëlla, Mark en Anne, onze inspecteurs, zoals die eerder op het intranet van de Inspectie stond.

San Diego,vrijdag 29 september

Een heel bijzondere dag, met alleen een matineus programma. Alle leden van onze groep hebben elkaar op speelse wijze uit de doeken gedaan wat er deze week geleerd is. En het was me het weekje wel. Dat werd zonneklaar door het verrassend veelkleurige en veelzijdige palet aan presentaties, werkvormen, toespraken en kunstwerken. We kregen van een der reisgenoten zelfs een stichtelijke preek!

Wij drieën hebben met Jorrit Blaas en David Duinkerke (de collega’s van OCW) vanuit óns perspectief de opbrengsten van deze reis met de anderen gedeeld. We hebben geprobeerd dit op speelse, niet-ambtelijke wijze te doen, op de wijze van High Tech High. Hieronder kun je onze bijdragen zien en lezen.

Daniëlla

Het proces in mijn hoofd

Wat er zich de afgelopen dagen allemaal in mijn hoofd heeft afgespeeld is moeilijk zo een-twee-drie te beschrijven. Voor sommige zaken heb ik wellicht de juiste woorden ook nog niet gevonden. Het is in ieder geval een spel van beelden die elkaar afwisselen met vragen. En dan blijf ik meteen bij dat laatste hangen: vragen… 

Ik heb geleerd dat als ik een vraag stel en ik direct zie dat degene aan wie ik mijn vraag stel mij totaal niet volgt, ik bij mezelf te rade dien te gaan. Vanuit welk systeem stelde ik de vraag? Had ik al een antwoord in mijn hoofd? Eigen, bekende systemen loslaten en echt openstaan voor nieuwe, onbekende systemen dat wil ik mijzelf in ieder geval meegeven. En dat ik aan de hand van de zoektocht naar het begin van dat onbekende maar oprecht nieuwsgierig mag blijven. Misschien ligt er voor een deel ook wel een begin bij mijzelf.

M@rk

Six word story:

Mijn systeem beperkt de onbegrensde ruimte

Haiku:

Anne

(Vrij naar Wunengzi:)

Zo is de aard van water: dam je het in, dan wordt het transparant.

Breekt het door de afdamming, dan stroomt het.

 

Stijgt het op tot de wolken, dan wordt het regen.

Zinkt het in de bodem, dan verrijkt het hem.

 

Vormt het rivieren en zeeën, dan doet het geen moeite om groots te zijn.

Staat het in kuilen en holen, dan schaamt het zich niet om zijn kleinheid.

 

Het splitst zich in honderd rivieren, maar wordt nooit moe.

Het brengt de tienduizenden dingen voordeel, zonder ooit op te geven.